Auteurs: Daan Raemaekers en Sander Jansen
In de beeldvorming van Drenthe spelen de hunebedden een belangrijke rol. Zij stofferen het toeristische landschap en geven het een authentiek historisch kader. In 2011 voerde het Groninger Instituut voor Archeologie een kleine opgraving uit op het pad naar hunebed D32-Odoorn. In die vier weken sprak de eerste auteur de bezoekers van het hunebed. Opvallend was de zoektocht van deze bezoekers naar authenticiteit: ze zochten een ‘historische ervaring’ waarbij een vermoedde onveranderlijkheid van deze meer dan 5000 jaar oude monumenten als een vaststaand feit werd beschouwd.
In deze bijdrage wordt het idee van een on-veranderlijkheid van de Drentse hunebedden onderzocht door de onderzoeksgeschiedenis van hunebed D12-Eexteres te ontrafelen. Hieruit wordt duidelijk dat hunebedden niet per definitie onveranderde relicten uit een ver verleden zijn. In plaats hiervan lijkt het zinvol te spreken van de culturele biografie van het hunebed: de individuele levensloop van elk Drents hunebed. Deze publicatie is een voorstudie van een project waarbij de onderzoeksgeschiedenis van alle Nederlandse hunebedden in kaart wordt gebracht.
Deze publicatie is te lezen in Paleo-aktueel/2104: https://ugp.rug.nl/Paleo-aktueel/article/view/36169/33621
