Hendrik Gommers heeft zijn passie voor hunebedden omgezet in een reeks boeken over hunebedden in West Europa. Er zijn intussen 12 delen verschenen. Hij begon in Nederland (deel 1) en is land voor land aan het bereizen met zijn camper. De boeken zijn in eerste instantie bedoeld als reisgidsen voor mensen met campers maar het is voor iedereen interessant die meer wil weten over de megalithische cultuur in West Europa.
In deel 2 van Mythische Stenen vervolgt de auteur zijn reis naar de hunebedden in het westen van Nedersaksen. De monumenten daar zijn nog groter dan wat hij in Nederland gezien heeft. Vijftig kilometer oostelijker dan de hunebedden in Drenthe en toch duidelijk een ander accent. Natuurlijk worden ook de steden Osnabrück, Oldenburg, Bremen en Stade bezocht.
In deel 3 van Mythische Stenen trekt de auteur langs de megalieten van Lüneburg en Schleswig-Holstein. Hij komt langs prachtige plekjes en hunebedden in het grensgebied tussen Duitsland en Scandinavië. Lüneburg, Hamburg, Lübeck, Schleswig en Sylt worden uiteraard ook bezocht.
In deel 4 van Mythische Stenen trekt de auteur langs de megalieten van Jutland. Daar ligt een ontelbare hoeveelheid aan prehistorisch monumenten. Hij komt langs prachtige plekjes op het schiereiland met zijn lange kustlijn. Aarhus, Ebeltoft, Skagen en Ribe worden uiteraard ook bezocht.
In deel 5 van Mythische Stenen trekt de auteur langs de megalieten van Funen en Seeland. Daar vindt hij een aantal prehistorische meesterwerken. De hoofdstad Kopenhagen met haar Nationale Museum mag natuurlijk niet gemist worden en ook Faaborg, Rudkøbing, Sorø en Odense worden bezocht.
In deel 6 van Mythische Stenen trekt de auteur langs de hunebedden van Mecklenburg-Vorpommern. Daar vindt hij weer heel andere typen dan tijdens vorige reizen. Het eiland Rügen vormt een hoogtepunt, maar ook plaatsen als Rostock, Wismar, Berlijn, Greifswald en Schwerin worden bezocht.
In deel 7 trekt de auteur langs de hunebedden van Zweden en enkele in Noorwegen. Daar vindt hij weer heel andere typen dan tijdens vorige reizen. De regio’s Skane, Bohuslan en Falbygden vormen een hoogtepunt, maar ook plaatsen als Göteborg, Oslo, Stavanger en Stockholm worden bezocht.
In deel 8 van Mythische Stenen trekt de auteur langs de hunebedden van Bornholm en Polen. In Polen geen ganggraven, maar trapezoïde langgraven. Lupawa Kujawska en Odry vormen de hoogtepunten, maar ook plaatsen Gdansk, Warschau en Krakau worden bezocht.
In deel 9 trekt de auteur langs de hunebedden en andere prehistorische monumenten van Midden-Duitsland. Het is een gebied waar veel (sub)culturen voorkwamen. Opeens zien we hunebedden van kalkzandsteen of met een groot gat in de toegangsteen en is in Wulfen de Grote Moeder in een deksteen uitgehouwen?
In deel 10 trekt de auteur langs de hunebedden en andere megalieten van Noord-Frankrijk. Hier domineerde de Seine-Oise-Marne-cultuur, en nog eerder bouwde de La Hoguette groep hier al. Hier spreekt men van ‘allées couvertes’ en zijn zielengaten geen uitzondering. België, Parijs, Normandië, Jersey en Guernsey zijn in de tocht opgenomen.
In deel 11 trekt de auteur langs de hunebedden en andere megalieten van Bretagne. Hier liggen monumenten die tot de oudste van Europa behoren, 4500 v. Chr. Carnac en Locmariaquer waren in die tijd dicht bevolkte gebieden met tumuli die, mede gezien hun ouderdom, de piramides van Egypte naar de kroon steken.
In deel 12 trekt de auteur langs de hunebedden en andere megalieten van Engeland en Wales. Hier vestigden zich rond 4000 v. Chr. vermoedelijk kolonisten uit Bretagne. Hun cultuur mondde uit in de bouw van steencirkels, duizend jaar later, waarvan Stonehenge de bekendste is.
