Dit hunebed mist de helft van zijn `dak’. Ooit hebben mensen twee van de vier grote dekstenen weggehaald om als bouwmateriaal of wegverharding te gebruiken. Ze hebben de reuzenkeien eerst in kleinere stukken gebroken door er gaten in te boren. Eén stuk van zo’n steen hebben de slopers in het hunebed achtergelaten. Je kunt nog steeds zien, waar ze de gaten hebben geboord.
Beschrijving en details van D2
nummer D2 naam Westervelde eigennaam – gemeente Noordenveld eigenaar /beheerder Provincie / Het Drentse Landschap lengte / breedte 8 m / 3 m oorspronkelijk aantal zijstenen / dekstenen 8 / 4 ingangspartij bestaat uit één paar poortzijstenen steenkrans – oriëntatie 82º 30´ coördinaten N 53 03.340; E 006 26.751 topografische aanduiding 225.98/563.72
Bijzonderheden: D2 wordt voor het eerst vermeld in een burgemeestersbrief uit 1869. De kelderinhoud is nooit wetenschappelijk onderzocht; in 1928, 1952 en 1965 vonden restauraties plaats. Inde kelder ligt een fragment van een deksteen met sporen van ‘boor’gaten.
Cup marks op D2
Op hunebed D02 zijn op de derde deksteen (D3) twee cup marks aangebracht. De grootste daarvan is duidelijk met het blote oog zichtbaar. De tweede is een stuk lastiger zichtbaar op het 3D-model. Wél is deze cup mark duidelijk te voelen. Op de foto’s zijn beide cup marks duidelijk zichtbaar. Het hunebed is gereconstrueerd maar de kei ligt op de oorspronkelijke plek. De kei bestaat uit graniet.
Sanden, W.A.B. van der, L. Hoven en E. Taayke, 2012: Waarnemingen bij het hunebed van Westervelde D2, Nieuwe Drentse Volksalmanak, 129, 145 – 151.
D2 in artikelen
Nieuwe Drentse Volksalmanak 2012
In de uitgave van de Nieuwe Drentse Volksalmanak uit 2012 staat een artikel over een recent onderzoek bij het hunebed D2. Ga naar het artikel.
Professor Van Giffen op bezoek bij D2 in 1918
Uit A.E. van Giffen, De hunebedden in Nederland, Utrecht 1925-1927, fig. D2
“Verkeert in een zeer gehavenden staat” rapporteerde Van Giffen in 1925. De 2 aanwezige dekstenen waren afgegleden. In het graf vond hij een fragment van een ontbrekende deksteen met boorgaten voor de springstof waarmee de steen is gepleten. Het hunebed werd in 1871 door een particulier aan de Provincie geschonken.
Het standpunt van de fotograaf is op onderstaande plattegrond met een oog aangeduid.
Plattegrond van D2 uit 1925
Uit A.E. van Giffen, De hunebedden in Nederland, Utrecht 1925-1927, plattegrond. D2
Copyright Rijksuniversiteit Groningen, Groninger Instituut voor Archeologie. Mede mogelijk gemaakt door het Wetenschappelijk Fonds van de DPV.
