D23, D24 en D25/Bronneger-Noord, Bronneger-Zuidwest en Bronneger-Zuidoost

Op twee plaatsen in Drenthe staan drie hunebedden vlak bij elkaar: bij Emmen en hier bij Bronneger. Ze vormen een driehoek, al kun je dat door de begroeiing niet meteen zien. In 1878 hebben twee Engelse geleerden, William Lukis en Henry Dryden, in deze hunebedden gegraven. Wat ze aan scherven hebben gevonden, hebben ze meegenomen naar Engeland. Hun vondsten liggen nu in het British Museum in Londen.

Beschrijving en details van D23, D24 en D25

nummer D23
naam Bronneger-Noord
eigennaam –
gemeente Borger-Odoorn
eigenaar / beheerder Provincie / Het Drentse Landschap
lengte / breedte 6,0 m / minimaal 2,7m
oorspronkelijk aantal zijstenen / dekstenen 8 / 4
ingangspartij onbekend
steenkrans –
oriëntatie 76º 30´
coördinaten N 52 56.685; E 006 48.146
topografische aanduiding 250.15/551.79

Bijzonderheden: voor de eerste vermelding zie D19. Het vondstmateriaal dat Lukis en Dryden in 1878 verzamelden berust nu in het British Museum. De kelderinhoud van D23 is nooit wetenschappelijk onderzocht. Het hunebed werd in 1960-1961 gerestaureerd; het vormt een trio met D24 en D25.

nummer D24
naam Bronneger-Zuidwest
eigennaam –
gemeente Borger-Odoorn
eigenaar / beheerder Provincie / Het Drentse Landschap
lengte / breedte 6,7 m / 2,4 m
oorspronkelijk aantal zijstenen / dekstenen 8 / 4
ingangspartij de toegang werd ooit gevormd door één paar poortzijstenen
steenkrans –
vormt groep of paar met D25
oriëntatie 112º 30´
coördinaten N 52 56.674; E 006 48.136
topografische aanduiding 250.13/551.77

Bijzonderheden: voor de eerste vermelding zie D19, voor onderzoek en restauratie zie D23. Het hunebed vormt een trio met D23 en D25.

nummer D25
naam Bronneger-Zuidoost
eigennaam –
gemeente Borger-Odoorn
eigenaar / beheerder Provincie / Het Drentse Landschap
lengte / breedte 7,5 m / 3,6 m
oorspronkelijk aantal zijstenen / dekstenen 8 / 4
ingangspartij onbekend
steenkrans –
oriëntatie 91º
coördinaten N 52 56.664; E 006 48.171
topografische aanduiding 250.17/551.76

Bijzonderheden: voor de eerste vermelding zie D19; voor onderzoek zie D23. Het door Lukis en Dryden in 1878 verzamelde vondstmateriaal van dit hunebed berust thans in het British Museum. D25, dat in 1960 gerestaureerd werd, vormt een trio met D23 en D24.

3D modellen

D23 – Bronneger Noord by Groningen Institute of Archaeology on Sketchfab

D24 – Bronneger Zuidwest by Groningen Institute of Archaeology on Sketchfab

D25 – Bronneger Zuidoost by Groningen Institute of Archaeology on Sketchfab

Professor Van Giffen op bezoek bij D23, D24 en D25 in 1918

Uit A.E. van Giffen, De hunebedden in Nederland, Utrecht 1925-1927, fig. D23

Uit A.E. van Giffen, De hunebedden in Nederland, Utrecht 1925-1927, fig. D24

Uit A.E. van Giffen, De hunebedden in Nederland, Utrecht 1925-1927, fig. D25

D23 – Behalve het westelijke gedeelte was de toestand van D23 “geheel verstoord”, volgens Van Giffen. Hij telde 3 dekstenen die alle in de kelder waren gegleden. Nu zijn er nog maar 2. De 2 sluitstenen lagen in situ (op hun oorspronkelijke plek), maar er waren nog slechts 3 zijstenen. Hij kon geen restant van een dekheuvel meer ontdekken. De Staat kocht het hunebed in 1871 van een particulier.

D24 -“Het hunebed is zeer onvolledig en verkeert in een sterk gehavenden staat”, schreef Van Giffen in 1925. In de kelder groeide een lijsterbesstruik. Hij telde 2 verzakte en afgevallen dekstenen, 2 sluitstenen in situ en 6 zijstenen. Ook bespeurde hij nog een restant van de dekheuvel. De Staat is de eigenaar sinds 1971.

D25 – Dit hunebed trof Van Giffen in “zeer goeden staat” aan en compleet wat betreft de dekstenen (4), de zijstenen (8) en de sluitstenen (2). Sporen van de dekheuvel waren echter uitgewist. Opmerkelijk is zijn vaststelling dat de dekstenen 1 en 2 splijtstukken van de zelfde steen zijn. De staat is sinds 1871 eigenaar van D25 door aankoop.