Dit is een van de grotere, maar ook een van de minder bekende hunebedden van Drenthe. De mensen die hier woonden, kenden het natuurlijk wél. Het terrein waar het staat, werd de ‘Stien Camp’ – het Stenenveld – genoemd, en dat is niet voor niets. Het hunebed is bijzonder omdat de ingang ooit werd gevormd door een gangetje van tweemaal drie stenen tegenover elkaar. Zo’n lange ‘gang’ heeft geen ander hunebed. We weten dat door opgravingen; er is nu niets meer van te zien.
Beschrijving en details van D42
nummer D42
naam Westenes-Noord (Op de Stien Camp)
eigennaam –
gemeente Emmen
eigenaar / beheerder Rijk / Staatsbosbeheer
lengte / breedte 16,8 m / 4,5 m
oorspronkelijk aantal zijstenen / dekstenen 21 / 10
ingangspartij het hunebed heeft oorspronkelijk drie paar poortzijstenen gehad
steenkrans –
oriëntatie 126º30´
coördinaten N 52 47.754; E 006 52.227
topografische aanduiding 255.04/535.32
Bijzonderheden: D42 is al aangeduid op de Hottingerkaart (1788-1792). De kelderinhoud is nooit wetenschappelijk onderzocht. In 1960 vond een restauratie plaats, voorafgegaan door een onderzoek. In 1965 legde Van Giffen de extractiekuilen van de ingangspartij bloot. (D42 is het enige hunebed in Nederland met drie paar poortzijstenen). Rond deze tijd zou er ook in de stort van Van Giffens opgraving een bronzen scheermes uit de Midden-Bronstijd ontdekt zijn.
3D model
Onderzoek
In Paleo-aktueel nr. 26 uit 2016 is een artikel verschenen met als titel ‘Van offer tot opgraving: meer informatie over hunebed D42-Westenesch-Noord (gemeente Emmen)’. De auteur is Nynke Delsman. Het onderzoek gaat over de uitwerking van de gevonden scherven die tijdens de opgraving uit 1960 door Van Giffen tevoorschijn zijn gekomen. Zie het gehele artikel op https://ugp.rug.nl/Paleo-aktueel/article/view/36091/33538
Professor Van Giffen op bezoek bij D42 in 1918
Een “onvolledig en sterk gehavend” hunebed, aldus Van Giffen. De oorspronkelijke toestand is volgens hem nog min of meer te gissen. Van de 9 dekstenen ontbreken de nummers 1, 2, 4 (of 3), 6 en 7. Van de overige 4 ligt alleen nr. 9 in situ. Er ontbreekt een sluitsteen en ook enkele zijstenen. En toegangspartij wordt door hem niet gevonden. Er staat een eik midden in de kelder en die staat er nog steeds. Het monument werd in 1870 door de Staat aangekocht van een particulier. Mijn foto van nu is van hetzelfde standpunt genomen. Merk op hoe een boom in ongeveer 85 jaar groeit !
Het standpunt van de fotograaf is op onderstaande plattegrond met een oog aangeduid.
Plattegrond van D42 uit 1925
Uit A.E. van Giffen, De hunebedden in Nederland, Utrecht 1925-1927, plattegrond. D42
Copyright Rijksuniversiteit Groningen, Groninger Instituut voor Archeologie. Mede mogelijk gemaakt door het Wetenschappelijk Fonds van de DPV.
D42 als pentekening door Arie Goedhart
Arie Goedhart heeft alle hunebedden vastgelegd als pentekening. Het complete overzicht is te zien op www.hunebednieuwscafe.nl
